Rozdział 10

Po zajęciach skierowałam się do gabinetu Liama. Kiedy tylko weszłam do środka spojrzał na mnie pełen złości.
- Usiądź.
- Postoję.
- Nathalie kazałem Ci usiąść. - opadłam na krzesło cała poirytowana.
- Po co miałam tu przyjść ?
- Nie podoba mi sie Twoje zachowanie.
- Och, wybacz tato.
- Nie jestem Twoim ojcem.
- A tak się zachowujesz.
- Nathalie do cholery. Ja jestem mężczyzną i to ja decyduje o naszym związku.
- Liam do cholery. Też mam prawo głosu. Oddaj mi telefon !
- Nie ! Jak będziesz zachowywała się odpowiednio to wtedy go odzyskasz.
- Odpowiednio czyli jak ?
- Czyli będziesz się mnie słuchać.
- Liam ja nie jestem psem..
- Wiem Nathalie.
- Dlaczego mnie tak traktujesz ?
- Jak ?
- Ograniczasz mnie !
- Nathalie ograniczam Cie bo co ? Bo ze mną zamieszkasz dla swojej wygody  Dać Ci pieniądze dla luksusu. Chcę pokazać Ci prawdziwe życie i prawdziwą rozkosz. Doceń to wreszcie. - wrzucił papiery do teczki i wstał - Jedziemy do domu. - otworzył mi drzwi i wyszliśmy z gabinetu. Uczelnia o tej porze była już zupełnie pusta. Szłam za nim do jego samochodu. Otworzył mi drzwi i zmusił mnie żebym wsiadła do środka.
Jechaliśmy w kompletnej ciszy. Nie mam ochoty nawet na niego patrzeć.
 - Nath. - szarpnął mnie za przedramię. Nawet nie zauważyłam kiedy zatrzymał samochód. Złapał mnie za rękę i pociągnął w stronę apartamentowca. Staliśmy w windzie w kompletnej ciszy.
- Teraz nie zamierzasz się do mnie odzywać ? - wzruszyłam ramionami wywołując u niego śmiech. Złapał mnie w talii i wpił namiętnie w moje usta. Nigdy mnie tak nie całował. Czułam się tak jakby chciał scałować ze mnie całą złość. Odsunął się i spojrzał mi głęboko w oczy.
- Robię to dla Ciebie. - drzwi od windy rozsunęły się i weszliśmy do ogromnego apartamentu.
- Whow..- wydusiłam tylko.
- Aż tak źle ? Chodź, pewnie jesteś głodna. Pani Walter na pewno coś przygotowała. - poprowadził mnie za rękę do jadalni gdzie czekał na nas wyśmienicie wyglądający posiłek. Zdjął z moich ramion kurtkę i zaniósł gdzieś razem z moją torbą. Usiedliśmy przy stole i wzięliśmy się za jedzenie.
- Napisałaś referat ? - mruknął.
- Ta.
- Oddaj mi go do oceny.
- Dobra.
- Nadal jesteś zła ?
- Oddaj mi telefon.
- Po co Ci ten telefon skoro ja tutaj jestem ?!
- Bo na przykład mam rodziców.
- Porozmawiamy o tym później. Chodź. Pokażę Ci dom. - wziął mnie za rękę. Kuchnia, salon, łazienka, sypialnia . To wszystko było jak z bajki. Nie wierzyłam w to, że zwykłego profesora stać na taki luksus.
- Nathalie ? Wszystko okej ?
- Taa. Wszystko dobrze.
- Twoje rzeczy są w garderobie. Tamte drzwi. Przebierz się, przyjdą goście. - weszłam do środka i wybrałam dla siebie http://sophiasmithscloset.tumblr.com/image/71220965598 i zeszłam do Liama.
- Pomóc Ci w czymś ?
- Nie.
- Może
- Nathalie dam radę. Ślicznie wyglądasz. - uśmiechnął się, a ja mimowolnie oddałam mu uśmiech.
- A kto właściwie przyjdzie ? - postawił na stoliku ostatnie przekąski i podszedł do mnie.
- Chłopaki przyjdą. Chyba się ich nie boisz ?
- Nie. Muszę się jeszcze pouczyć.
- Jutr masz lekcje tylko ze mną. Nie będę Cie pytał.
- To nie jest fer.
- Nie marudź już.. - musnął moje wargi, a po chwili mocno mnie przytulił. - Nathalie już niedługo zrozumiesz dlaczego to robię..
- Mam nadzieję bo jak na tą chwilę to mnie tylko wkurzasz.
- Wiem. Jesteś piękna jak się złościsz. - usłyszałam sygnał windy oznajmiający czyjeś przybycie. Liam uśmiechnął się i poszedł otworzyć a ja usiadłam na kanapie w salonie.
- Nathalie.. - powiedział cicho. Wstałam i stanęłam jak wryta. - Nathalie kochanie to jest moja mama.