Rozdział 16

Przez cały tydzień nie miałam zajęć z Liamem i na dodatek musiałam użerać się z dziwnymi komentarzami na uczelni. Męczyło mnie już to zachowanie. Pewnie większości studentów myśli, że mam teraz łatwiej, a to wcale nie jest prawda. Kiedyś nikt nie zwracał na mnie uwagi, a teraz gdzie się nie pojawię, tam wszyscy patrzą się na mnie i szepczą pomiędzy sobą. Próbuje to wszystko ignorować, lecz to nie jest takie proste. Z jednej strony cieszę się, że Liaś postanowił odpocząć na zwolnieniu, bo nie wyglądał zbyt dobrze z sinym okiem. Mogę sobie tylko wyobrazić zbędne komentarze na korytarzach.
-Nathalie!- głos Stacy rozniósł się po całym korytarzu.- Wreszcie Cię znalazłam. Ukrywasz się przede mną czy co?
-Nie no co ty. Przeglądam sobie notatki przed zajęciami. Coś czuję, że profesor Gomes znów będzie chciał mi udowodnić swoją wyższość.
-Walić go i jego zajęcia. Słyszałaś o tym, że ma przyjechać jakaś wymiana ze Stanów do nas? Podobno spędzą tu kilka miesięcy i razem z nimi ma być dziewczyna, która studiowała tutaj. Z tego co słyszałam to zaszła w ciąże z profesorem.- moja przyjaciółka mówiła to z takim zachwytem.- Może będzie jakiś przystojny Amerykanin ?
-Stacy a ty jak zwykle tylko o jednym myślisz! Skupiłabyś się na ważniejszych sprawach.
-Aj tam. To na tyle tych ploteczek z życia studenckiego. Idę zapalić, a potem pędzie na zajęcia do mojej ukochanej profesorki.- cmoknęła mnie w policzek i pobiegła w kierunku palarni. Szalona, że ona kocha taki tryb życia. Ciągle gdzieś pędzi, wszystko robi na ostatnią chwilę i cały czas imprezuje. Całkowita przeciwność mojej osoby. I mimo że ta wariatka często mnie denerwuje to kocham ją jak siostrę.
Schowałam notatki  i weszłam do sali. Profesor Gomes jak zwykle strasznie zanudzał całą grupę. Próbowałam notować jego słowa, ale nie specjalnie mi to wychodziło.Spojrzałam na zegarek 15:20. Kurcze już powinien powoli kończyć. Chciałam jak najszybciej znaleźć się w domu i spędzić piątkowy wieczór z Liamem oglądając jakiś film. Przed wyjściem wykładowca rzucił nam dwa tematy do prac zaliczeniowych i pozwolił wyjść. Szybko zabrałam swoje rzeczy i już miałam wychodzić z budynku, gdy usłyszałam moje imię. Odwróciłam się i zobaczyłam sekretarkę z dziekanatu.
-Nathalie jesteś proszona do dziekana.- powiedziała miłym głosem.
-Nie możemy załatwić tego jutro? Trochę się śpieszę.
- Z tego co wiem to dość ważna sprawa.- cholera! Szłam za nią ze ściśniętym żołądkiem. Bałam się. Różne myśli przychodziły mi do głowy. Może wydało się, że mieszkam z Liamem i chcą mnie wydalić z uczelni albo przenieść do innej grupy? Nie mogę na to pozwolić. Rodzice zawiedliby się na mnie i pewnie nie znieśli faktu że kocham mojego nauczyciela. Zapukałam trzykrotnie do drzwi i wkroczyłam do gabinetu dziekana. Jak zwykle było tu bardzo przyjemnie dzięki poważnemu charakterowi wystroju. Siedział za dużym dębowym biurkiem podpisując mały stosik papierów.
-Proszę usiądź. Zaraz zajmę się Tobą, tylko podpiszę to.- uśmiechnął się i wskazał na kartki. Zajęłam miejsce na wygodnym czarnym fotelu i czekałam. Coraz bardziej się denerwowałam. Aby zająć umysł bawiłam się palcami. Po kilku minutach przeszliśmy do rozmowy.
-Nathalie rozumiem, że nie wiem dlaczego tu trafiłaś. Słyszałem plotki o Tobie, ale nie jesteś tutaj w celu tłumaczenia mi się ze swojego prywatnego życia. Ale chcę przejść do konkretu. W lutym przyjedzie do nas wymiana studentów ze Stanów. W sumie pięć osób. Chciałbym abyś podjęła się opieki nad jedną osobą. Oczywiście wszystkie osoby są na tym samym roku co ty więc nie będzie problemu.
- Na jak długo mają przyjechać?-zapytałam.
-Do ostatniej sesji na tym roku. W październiku od nas mają jechać zainteresowane osoby.
-Czy mogłabym się zastanowić na tą propozycją?
-Pewnie, że tak. Niedługo postaram się dostarczyć Ci plan jak powinna przebiegać wymiana. To może być ciekawe doświadczenie.
-Dziękuję bardzo za rozmowę. Postaram się szybko przemyśleć przyjęcie tej osoby pod swoje skrzydła.
-Cała przyjemność po mojej stronie Nathalnie.- podałam rękę dziekanowi i wyszłam. Gdy w końcu zajęłam miejsce w samochodzie spuściłam z siebie całość emocji. Dziekan coś wie o mnie i Liamie, ale nic z tym nie robi? Dziwne. Włożyłam kluczyk do stacyjki i odpaliłam auto. Po drodze zrobiłam zakupy i udałam się prosto do domu. Było wyjątkowo cicho w całym budynku. Może Liaś śpi? Wypakowałam zakupy i poszłam do sypialni. Faktycznie mój ukochany leżał na łóżku i wtulał się w moją poduszkę. Pocałowałam go w policzek i przykryłam kocem. Przygotowując jedzenie zastanawiałam się nad przyjęciem tej osoby. Być może to okaże się fajnie spędzony czas z osobą, która ma całkiem inne spojrzenie na świat. Z myśli wyrwał mnie pocałunek złożony na mojej szyj.
-Hej kochanie! Dlaczego mnie nie obudziłaś?
- Tak słodko spałeś, że nie miałam serca.- uśmiechnęłam się ciepło.
-Rozumiem. Co tam robisz?
-Risotto z kurczakiem i takie przekąski. Pomyślałam że może obejrzymy jakiś film?
-Pewnie, ale nie horror.- w tym samym momencie oboje zaśmialiśmy się.
-Obiad będzie za chwilkę więc siadaj. - wyciągnęłam z szafki talerze i szklanki, po czym nałożyłam danie. Po wyrazie twarzy Liama stwierdziłam że mu smakowało. Uśmiechał się cały czas. To takie przyjemne patrzyć się na kogoś kto jest szczęśliwy. Po posiłku sprzątnęłam wszystko, a chłopak przygotowywał film do oglądania. Zaniosłam do salonu przekąski i wino. W końcu usiedliśmy obok siebie na kanapie. Wtuliłam się w jego tors.
-Liam rozmawiałam dziś z dziekanem.- spojrzał się na mnie bardzo dziwnym wzrokiem.- Nie chodziło mu o nas, ale o jakąś wymianę za granicy. Chcę żebym przyjęła jedną osobę. Co o tym myślisz?
-To dobry pomysł. Zawsze to będziesz mogła wymienić swoją wiedzę z innym umysłem.
- Wiesz Stacy wspominała coś o jakiejś lasce, która podobno była w ciąży z wykładowcą i nagle zniknęła z uczelni.Prawdopodobnie ona też przyjedzie na stare śmieci.

*** Oczami Liam'a***


Nathalie z zaciekawieniem oglądała lecącą komedię, a ja myślałem nad tą dziewczyną. Czyżby to była ta osoba o której myślę? Nie raczej nie, ale niczego nie mogę przewidzieć. Liam zachowaj spokój.Oni przyjadą dopiero w lutym, a ja muszę cieszyć się, że taka osoba jak Nathalie nadal ze mną jest i nie boi się konsekwencji naszego związku. Zastanawiam się dlaczego dziekan nie podjął tematu mojego i jej. Pewnie jak wrócę po zwolnieniu będę z nim rozmawiał.
-Kochanie może dolać Ci jeszcze wina?- dziewczyna tylko skinęłam głową. Pocałowałem ją delikatnie w czoło i podałem pełny kieliszek alkoholu.

____________________
Kochane! Na samym początku muszę was strasznie przeprosić, ze musiałyście tyle czekać. Niestety ferie mi się skończyły i wracam do szarej i meczącej rzeczywistości. W miarę swoich możliwości będę starała się regularnie dodawać rozdziały. Może dwa razy w tygodniu. Tego jeszcze nie wiem.
Dziękuje wszystkim którzy komentują. to bardzo podnosi na duchu i daje siłę oraz motywację do dalszego tworzenia.Jeśli macie jakiekolwiek pytania śmiało piszcie nie bój cię się!
J.